Bandera wojenna z Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku
Prace konserwatorskie miały na celu gruntowne oczyszczenie obiektu oraz jego zabezpieczenie przed dalszymi zniszczeniami, przy założeniu umożliwienia bezpiecznego eksponowania bandery w pozycji wiszącej. Obiekt wykonano z bardzo cienkiej wełny, która w wielu miejscach była silnie przetarta. Dodatkowo na całej powierzchni znajdowały się bardzo liczne, drobne ubytki materiału spowodowane żerowaniem larw moli. Wyzwaniem konserwatorskim był rozmiar obiektu, a także duża transparentność materiału.
Banderę rozmontowano na trzy części i oczyszczono na mokro. Najbardziej uporczywe plamy usunięto przy wspomaganiu fal ultradźwiękowych. Z uwagi na duże osłabienie całej tkaniny zdecydowano się na jej zdublowanie na podłoże wzmacniające. Zastosowano materiał poliestrowy o stabilnym splocie i dużej wytrzymałości, pełniący funkcję nośną. Wybór cienkiego podłoża poliestrowego i metoda dublażu na klej termoplastyczny pozwoliły na zachowanie transparentności obiektu, przy jednoczesnym zabezpieczeniu i wzmocnieniu całej powierzchni tkaniny.
Prace konserwatorskie prowadził zespół w składzie: Anna Makulec, Paulina Maniewska, Albina Zięba, Anna Gnieciecka, Anna Chabracka, Ewa Proniewicka. Zlecenie wykonano dla Międzyuczelnianego Instytutu Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie.